W wyniku ostatniej uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26.04.2023 roku, sądy apelacyjne zmuszone zostały do zawieszenia spraw dotyczących kredytów frankowych. SN orzekł, że rozpoznanie sprawy cywilnej przez sąd drugiej instancji w składzie jednego sędziego ogranicza prawo do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy, co doprowadziło do paraliżu procesów frankowych.
W odpowiedzi na tę uchwałę, Sąd Apelacyjny w Warszawie zawiesił wszystkie rozprawy apelacyjne dotyczące kredytów frankowych. Kredytobiorcy będą musieli poczekać kolejne miesiące na wyznaczenie nowych trzyosobowych składów oraz nowych terminów rozpraw.
Eksperci uważają, że uchwała może mieć negatywne konsekwencje dla procesów sądowych, powodując jeszcze większe opóźnienia w sądach rozpatrujących sprawy frankowe. Zdaniem krytyków, decyzja ta może zakwestionować niezawisłość i niezależność sędziowską oraz zasugerować, że jednoosobowe składy sądów apelacyjnych nie gwarantowały sprawiedliwego procesu.
Warto zauważyć, że decyzje podejmowane przez Sąd Najwyższy w ostatnich latach w sprawach frankowych częściej przeszkadzały niż pomagały kredytobiorcom w uzyskaniu ostatecznego rozstrzygnięcia. Tak było w przypadku uchwały, która miała zapaść w pełnym składzie Izby Cywilnej, ale jej wydanie zostało opóźnione.
Sąd Najwyższy powinien mieć na uwadze praktyczny aspekt swoich decyzji, aby nie naruszać prawa obywateli do sprawiedliwego procesu. W obecnym stanie rzeczy, zamiast prawa do sprawiedliwego procesu, obywatel otrzymuje prawo do powolnego procesu.
Jak dalej będą się toczyć sprawy frankowe?
Eksperci zastanawiają się, jak wpłyną długoterminowe skutki uchwały Sądu Najwyższego na procesy frankowe oraz sytuację kredytobiorców. Wiele osób uważa, że uchwała, mimo swojego teoretycznego celu – zapewnienia większej sprawiedliwości w sądach, może w praktyce utrudnić rozwiązanie problemów związanych z kredytami frankowymi.
Kredytobiorcy, którzy do tej pory czekali na rozstrzygnięcia w swoich sprawach, będą teraz musieli dłużej oczekiwać na ich rozwiązanie. Opóźnienia te mogą wywołać dodatkowe frustracje i obawy związane z długotrwałymi konsekwencjami finansowymi, takimi jak rosnące zadłużenie czy niepewność co do przyszłości własności nieruchomości.
Niektórzy kredytobiorcy mogą zdecydować się na zawarcie ugód z bankami, zamiast czekać na wynik długotrwałego procesu sądowego. W takiej sytuacji, banki mogą próbować narzucić swoje warunki, które nie zawsze będą korzystne dla klientów.
Ponadto, sądy będą musiały zmierzyć się z wyzwaniem związanym z przygotowaniem nowych trzyosobowych składów orzekających. To może prowadzić do przeciążenia pracą, a tym samym jeszcze większych opóźnień w rozpatrywaniu spraw.
W związku z tym, eksperci zwracają uwagę na konieczność monitorowania sytuacji oraz podejmowania działań mających na celu złagodzenie negatywnych skutków uchwały. Można to zrobić, na przykład, poprzez wprowadzenie dodatkowych środków mających na celu przyspieszenie procesów sądowych, zwiększenie liczby sędziów pracujących nad sprawami frankowymi czy też rozmowy z instytucjami finansowymi na temat możliwości wprowadzenia bardziej elastycznych rozwiązań dla kredytobiorców.
Ostatecznie, kluczowe będzie zrównoważenie ochrony praw kredytobiorców z koniecznością utrzymania sprawności systemu sądownictwa. W przeciwnym razie, uchwała Sądu Najwyższego może przynieść więcej szkód niż korzyści dla wszystkich zainteresowanych stron.
