W ostatnich latach, orzecznictwo Sądu Najwyższego jednogłośnie przekonuje o niemożliwości uzupełnienia umów kredytowych kursem średnim Narodowego Banku Polskiego (NBP). Sąd Najwyższy wielokrotnie podkreślał, że polski system prawny nie zawiera przepisów, które umożliwiałyby takie uzupełnienie umów kredytowych. Co więcej, Sąd Najwyższy nie dopuszcza możliwości odwołania się do woli stron na podstawie art. 65 k.c. ani do zasad współżycia społecznego na podstawie art. 56 k.c. Usunięcie niedozwolonych postanowień umownych z umowy kredytowej powoduje, że umowa staje się nieważna w całości. Takie wnioski wynikają z analizy blisko 1200 orzeczeń Sądu Najwyższego, które znajdują się w bazach kancelarii prowadzących sprawy frankowiczów.
Ostatnio zapadły jednak 3 wyroki SN gdzie, Sąd stwierdził, że unieważnienie przelicznika kredytu nie prowadzi do anulowania całej umowy kredytowej. Decyzje te spotkały się z ostrą krytyką ze strony prawników i ekspertów, którzy uważają, że SN „wystawił sobie świadectwo” swoimi żenującymi uzasadnieniami.
Dr Jacek Czabański, ceniony adwokat specjalizujący się w sprawach frankowiczów, w jednym z komentarzy nazwał uzasadnienia SN „loterią” dla kredytobiorców. Wskazał również, że SN ignoruje orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), co budzi wątpliwości co do przestrzegania prawa unijnego przez polski sąd.
Jakie jest jednak tak naprawdę stanowisko SN w sprawach Frankowiczów? Czy 3 ostatnie wyroki wskazują, że Frankowicze będą mieli problem w Sądzie Najwyższym?
Spis treści:
Wzrost liczby orzeczeń
W ostatnich dniach, tj. 28 i 29 września, Sąd Najwyższy wydał aż 9 orzeczeń, które potwierdzają brak możliwości uzupełnienia umów kredytowych na podstawie art. 56 k.c. Oznacza to, że Sąd Najwyższy konsekwentnie utrzymuje swoje stanowisko w tej sprawie. Poniżej przedstawiamy listę tych orzeczeń:
28.09.2023 r.
- I CSK 6263/22
- I CSK 6347/22
- I CSK 6411/22
- I CSK 6597/22
29.09.2023 r.
- I CSK 108/23
- I CSK 190/23
- I CSK 212/23
- I CSK 6871/22
- I CSK 6954/22
W każdym z tych orzeczeń, Sąd Najwyższy podkreśla, że nie można dokonywać wykładni umów kredytowych na podstawie art. 65 § 2 k.c. lub art. 56 k.c., nawet po usunięciu z nich postanowień abuzywnych. Zmiana treści klauzuli indeksacyjnej spowodowałaby bowiem zmianę jej rozumienia, poprzez wprowadzenie odesłania do wartości rynkowej CHF. Sąd Najwyższy również zauważa, że odwoływanie się do hipotetycznej woli stron w celu utrzymania umowy w mocy jest nieadekwatne i niesprawiedliwe dla strony poszkodowanej.
Spory z bankami
W sporach z bankami, nie tylko musimy stawić czoła trudnej materii prawnej, ale także walczymy z dezinformacją i wpływem lobby bankowego, które stara się kreować alternatywną rzeczywistość w mediach. Dlatego ważne jest, aby powierzyć swoją sprawę doświadczonym pełnomocnikom, którzy znają aktualną sytuację prawno-finansową i potrafią skutecznie reprezentować interesy swoich klientów.
Wnioski
Analizując orzecznictwo Sądu Najwyższego w sprawach dotyczących umów kredytowych, możemy stwierdzić, że nie ma możliwości uzupełnienia umowy kursem średnim NBP. Sąd Najwyższy jednogłośnie utrzymuje swoje stanowisko w tej kwestii, nie dopuszczając żadnych wyjątków czy interpretacji umów kredytowych na podstawie art. 65 k.c. lub art. 56 k.c. W przypadku usunięcia niedozwolonych postanowień umownych, umowa staje się nieważna w całości.
W przypadku sporów z bankami, warto skorzystać z usług doświadczonych pełnomocników, którzy posiadają wiedzę i doświadczenie w zakresie prawa finansowego. Tylko w ten sposób można skutecznie bronić swoich praw i interesów w trudnych sytuacjach prawno-finansowych.
