Frankowicze przedsiębiorcy to kolejna grupa kredytobiorców, którzy mają możliwość podważenia przed sądem umowy kredytowej powiązanej z kursem franka szwajcarskiego zawierającej nieuczciwe zapisy. Istnieją jednak różnice między procesem sądowym konsumentów a procesem sądowym przedsiębiorców, które warto zrozumieć.
- Opłata od złożenia pozwu: Konsumentom przysługuje stała opłata od pozwu wynosząca maksymalnie 1000 zł, podczas gdy przedsiębiorcom przysługuje opłata wynosząca 5% wartości przedmiotu sporu. Po uzyskaniu korzystnego wyroku, koszty sądowe są zwracane kredytobiorcom.
- Tryby postępowania sądowego: Sprawy frankowe, w których stronami są przedsiębiorcy, są rozpoznawane przez wydziały gospodarcze. Przedsiębiorcy nie są objęci tak szeroką ochroną jak konsumenci, co prowadzi do różnic proceduralnych oraz bardziej rygorystycznych niuansów. Sprawy frankowe konsumentów są rozpoznawane przez sądy rejonowe i okręgowe, a ograniczenia wprowadzone w zakresie kierowania pozwów do Sądu Okręgowego w Warszawie mają na celu odciążenie tego sądu.
- Przedawnienie roszczeń: Termin przedawnienia roszczeń wynosi 6 lat dla konsumentów i 3 lata dla przedsiębiorców. W przypadku konsumentów, przedawnienie zaczyna biec od dnia, w którym konsument dowiedział się o wadliwości swojej umowy i ją zakwestionował. Dla przedsiębiorców, trzyletni termin przedawnienia liczony jest odrębnie od płatności każdej raty, a przedawnienie rozpoczyna swój bieg od momentu wpłaty raty.
Frankowicze, zarówno konsumenci, jak i przedsiębiorcy, mogą dochodzić swoich praw na drodze postępowania sądowego. Jednolita, korzystna linia orzecznicza zachęca coraz większą grupę kredytobiorców do wytoczenia powództwa przeciwko bankowi. Statystyki wygranych spraw frankowych potwierdzają, że kredytobiorcy są wygrywającą stroną w sporach sądowych z bankami, a wprowadzone usprawnienia obrazują ogromną skalę „problemu frankowego”.
