Ostatnio w mediach sporo mówi się o nieuczciwych praktykach banków dotyczących umów frankowych oraz o konieczności wymierzenia sprawiedliwej kary za te działania. Pomimo ogromnych zysków netto, które banki zgromadziły w ostatnich latach, nadal wydaje się, że frankowicze nie otrzymują adekwatnego zadośćuczynienia za poniesione krzywdy. Warto zadać sobie pytanie: jakie konsekwencje powinny ponieść banki za swoje postępowanie?
Przede wszystkim, kara powinna być odczuwalna dla banków. Jak wynika z udostępnionych przez banki danych, zarówno Polski sektor bankowy, jak i poszczególne instytucje notują znaczące zyski netto. Z tego powodu, propozycja zatrzymania kapitału przez frankowiczów wraz z odsetkami od wartości pozwu wydaje się być jedyną realną i dotkliwą dla banków sankcją.
Po drugie, banki muszą wypłacić zadośćuczynienia dla poszkodowanych frankowiczów. Choć nie wszystkie krzywdy da się naprawić, frankowicze mają prawo żądać odszkodowania za swoje straty finansowe i emocjonalne. W wielu przypadkach procesy sądowe kończą się zwycięstwem frankowiczów, ale to wciąż nie wystarcza, by banki odczuły konsekwencje swoich działań.
Wreszcie, warto zwrócić uwagę na aspekt prewencyjny kar. Kary dla banków dotyczące kredytów frankowych powinny być przykładem dla całego sektora finansowego, pokazując, że nieuczciwe praktyki nie będą tolerowane. Wymierzanie sprawiedliwości bankom, które wprowadzały swoich klientów w błąd, może przyczynić się do wzrostu zaufania społeczeństwa do instytucji finansowych.
Podsumowując, konsekwencje dla banków oferujących kredyty we frankach powinny być odczuwalne finansowo i mieć charakter prewencyjny. Poszkodowani frankowicze zasługują na adekwatne zadośćuczynienia, a instytucje finansowe powinny być odpowiedzialne za swoje nieetyczne praktyki. Tylko wtedy możliwe będzie przywrócenie sprawiedliwości i zbudowanie solidnych fundamentów dla przyszłości sektora bankowego.
