W ostatnich latach problematyka kredytów we frankach szwajcarskich stała się palącym zagadnieniem dla wielu polskich kredytobiorców. Coraz więcej osób, które zaciągnęły kredyty hipoteczne indeksowane do franka szwajcarskiego, decyduje się na złożenie pozwu przeciwko bankom. Zdecydowana większość wyroków sądowych w tych sprawach jest korzystna dla kredytobiorców, co prowadzi do unieważnienia umów kredytowych lub ich przewalutowania. Wzrost liczby pozwów i zmieniająca się praktyka banków, które coraz częściej rezygnują z walki z frankowiczami, sprawiają, że temat ten jest wyjątkowo aktualny i ważny. Niniejszy artykuł przybliża procedurę składania pozwu frankowego, omawia koszty związane z tym procesem oraz przedstawia najnowsze informacje i przepisy prawne obowiązujące w 2024 roku.
Spis treści:
Kiedy można złożyć pozew o unieważnienie kredytu CHF?
Pozew przeciwko bankowi można złożyć zarówno w trakcie spłacania kredytu, jak i po jego całkowitej spłacie. Dodatkowo, pozew można wnieść w następujących sytuacjach:
- po śmierci jednego z kredytobiorców,
- po rozwodzie,
- po orzeczeniu sądowej separacji,
- po zawarciu intercyzy.
Dokumenty potrzebne do złożenia pozwu
Do pozwu o unieważnienie kredytu we frankach szwajcarskich lub jego przewalutowania należy dołączyć następujące dokumenty:
- umowę kredytową wraz z wszystkimi załącznikami, w tym regulaminem kredytowania, tabelami opłat i prowizji oraz aneksami;
- zaświadczenie z banku, zawierające informacje o saldzie kredytu, spłaconych ratach kapitałowych i odsetkowych, obowiązującym oprocentowaniu oraz jego zmianach;
- dowód uiszczenia opłaty sądowej lub wniosek o zwolnienie z tej opłaty.
Jak złożyć pozew frankowy?
Proces składania pozwu frankowego
Aby złożyć pozew frankowy, należy udać się do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania kredytobiorcy. Do pozwu trzeba dołączyć niezbędne dokumenty, które potwierdzają istnienie roszczenia, takie jak:
- umowa kredytu,
- zaświadczenie z banku,
- potwierdzenie uiszczenia opłaty sądowej lub wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych.
Pozew można złożyć osobiście lub za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika.
Udzielenie pełnomocnictwa
Przed złożeniem pozwu, kredytobiorca powinien być świadomy kosztów związanych z pomocą prawną oraz obowiązkowymi opłatami sądowymi. Warto zorientować się, ile kosztuje wynajęcie prawnika specjalizującego się w sprawach frankowych i jakie są koszty wniesienia pozwu do sądu.
Kredyt frankowy pozew – koszty prawnika
Koszty związane z pełnomocnikiem
Koszty wynajęcia prawnika w sprawach frankowych zależą od kilku czynników. Standardowe koszty obejmują:
- Ryczałtowe wynagrodzenie za prowadzenie sprawy: To podstawowy koszt związany z obsługą prawną przy unieważnieniu kredytu.
- Wynagrodzenie za udział w rozprawach: Dodatkowy koszt, który jest naliczany za każdorazowy udział prawnika w rozprawie sądowej.
Warto wcześniej zasięgnąć informacji o stawkach prawników i kancelarii specjalizujących się w sprawach frankowych, aby dokładnie oszacować całkowite koszty prowadzenia sprawy.
Jak złożyć pozew frankowy?
Proces składania pozwu frankowego
Aby złożyć pozew frankowy, należy udać się do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania kredytobiorcy. Do pozwu trzeba dołączyć niezbędne dokumenty, które potwierdzają istnienie roszczenia, takie jak:
- Umowa kredytu,
- Zaświadczenie z banku,
- Potwierdzenie uiszczenia opłaty sądowej lub wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych.
Pozew można złożyć osobiście lub za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika.
Udzielenie pełnomocnictwa
Przed złożeniem pozwu, kredytobiorca powinien być świadomy kosztów związanych z pomocą prawną oraz obowiązkowymi opłatami sądowymi. Warto zorientować się, ile kosztuje wynajęcie prawnika specjalizującego się w sprawach frankowych i jakie są koszty wniesienia pozwu do sądu.
Kredyt frankowy pozew – koszty prawnika
Koszty związane z pełnomocnikiem
Koszty wynajęcia prawnika w sprawach frankowych zależą od kilku czynników. Standardowe koszty obejmują:
- Ryczałtowe wynagrodzenie za prowadzenie sprawy: To podstawowy koszt związany z obsługą prawną przy unieważnieniu kredytu.
- Wynagrodzenie za udział w rozprawach: Dodatkowy koszt, który jest naliczany za każdorazowy udział prawnika w rozprawie sądowej.
Wynagrodzenie Success Fee
Często do kosztów prowadzenia sprawy frankowej zalicza się również tzw. wynagrodzenie success fee. Jest to premia od sukcesu, określona jako procent od uzyskanej dla kredytobiorcy kwoty. Wynagrodzenie success fee przypada kancelarii frankowej po pomyślnym zakończeniu sprawy i jest popularnym składnikiem wynagrodzenia w tego typu postępowaniach.
Model wynagrodzenia kancelarii
Opisane wyżej składniki wynagrodzenia stanowią najczęściej stosowany model na rynku kancelarii frankowych. Kwestie wynagrodzenia za prowadzenie sprawy są przedmiotem negocjacji między kancelarią a klientem, dlatego warunki mogą się różnić w zależności od indywidualnych ustaleń. Aby dokładnie oszacować koszty prowadzenia sprawy frankowej, warto skontaktować się z wybraną kancelarią, poprosić o wstępną analizę sprawy i ofertę współpracy.
Jak złożyć pozew frankowy?
Proces składania pozwu frankowego
Aby złożyć pozew frankowy, należy udać się do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania kredytobiorcy. Do pozwu trzeba dołączyć niezbędne dokumenty, które potwierdzają istnienie roszczenia, takie jak:
- Umowa kredytu,
- Zaświadczenie z banku,
- Potwierdzenie uiszczenia opłaty sądowej lub wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych.
Pozew można złożyć osobiście lub za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika.
Udzielenie pełnomocnictwa
Przed złożeniem pozwu, kredytobiorca powinien być świadomy kosztów związanych z pomocą prawną oraz obowiązkowymi opłatami sądowymi. Warto zorientować się, ile kosztuje wynajęcie prawnika specjalizującego się w sprawach frankowych i jakie są koszty wniesienia pozwu do sądu.
Kredyt frankowy pozew – koszty prawnika
Koszty związane z pełnomocnikiem
Koszty wynajęcia prawnika w sprawach frankowych zależą od kilku czynników. Standardowe koszty obejmują:
- Ryczałtowe wynagrodzenie za prowadzenie sprawy: To podstawowy koszt związany z obsługą prawną przy unieważnieniu kredytu.
- Wynagrodzenie za udział w rozprawach: Dodatkowy koszt, który jest naliczany za każdorazowy udział prawnika w rozprawie sądowej.
Wynagrodzenie Success Fee
Często do kosztów prowadzenia sprawy frankowej zalicza się również tzw. wynagrodzenie success fee. Jest to premia od sukcesu, określona jako procent od uzyskanej dla kredytobiorcy kwoty. Wynagrodzenie success fee przypada kancelarii frankowej po pomyślnym zakończeniu sprawy i jest popularnym składnikiem wynagrodzenia w tego typu postępowaniach.
Model wynagrodzenia kancelarii
Opisane wyżej składniki wynagrodzenia stanowią najczęściej stosowany model na rynku kancelarii frankowych. Kwestie wynagrodzenia za prowadzenie sprawy są przedmiotem negocjacji między kancelarią a klientem, dlatego warunki mogą się różnić w zależności od indywidualnych ustaleń. Aby dokładnie oszacować koszty prowadzenia sprawy frankowej, warto skontaktować się z wybraną kancelarią, poprosić o wstępną analizę sprawy i ofertę współpracy.
Koszty sądowe
Koszty związane z procedowaniem sprawy
Poza kosztami wynagrodzenia kancelarii, kredytobiorca musi liczyć się z dodatkowymi wydatkami związanymi z opłatami za wniesienie sprawy frankowej do sądu i jej procedowaniem. Przy obliczaniu kosztów pozwu w sprawie frankowej należy uwzględnić:
- Zaświadczenie z banku: Dokument ten potwierdza wysokość dokonanych spłat przez cały okres trwania umowy. Jego koszt wynosi zazwyczaj od 100 do 300 zł.
- Opłata od pozwu: Dla roszczeń powyżej 20 000 zł opłata jest stała i wynosi 1 000 zł, zgodnie z art. 13a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Ustawodawca w tym przypadku obniżył koszty dochodzenia roszczeń, odstępując od ogólnej zasady 5% opłaty od dochodzonego roszczenia.
Koszty biegłego sądowego
W sprawach frankowych obecnie w 2024 roku już bardzo rzadko powołuje się biegłego, którego zadaniem jest sporządzenie opinii. Koszt wniesienia zaliczki na biegłego zależy od konkretnej sprawy i zazwyczaj wynosi od kilkuset do 1 000 – 3 000 zł.
Wszystkie te elementy składają się na całkowity koszt prowadzenia sprawy frankowej, dlatego przed podjęciem decyzji warto dokładnie przeanalizować wszystkie potencjalne wydatki.
Pozwy CHF – najnowsze informacje
Aktualności na 2024 rok
W 2024 roku prognozowany jest znaczny wzrost liczby pozwów frankowych. Coraz więcej banków wycofuje się z praktyki składania pozwów przeciwko frankowiczom, co ułatwia kredytobiorcom dochodzenie swoich roszczeń. Przed wniesieniem sprawy do sądu, frankowicz może skorzystać z kalkulatora frankowego do wyliczenia swoich roszczeń lub powierzyć to zadanie kancelarii specjalizującej się w sprawach frankowych. Kancelarie te nie tylko pomagają w dokładnym obliczeniu wartości przedmiotu sporu, ale także szczegółowo wyjaśniają, jak przebiegają kolejne etapy postępowania, w tym przygotowanie do rozprawy i odpowiedzi na pytania sądu.
Spłacony kredyt frankowy a możliwość pozwu w 2024 roku
Pozew o unieważnienie umowy kredytu frankowego można złożyć nawet po całkowitej spłacie zobowiązania. Zasadą jest, że roszczenia kredytowe przedawniają się oddzielnie dla każdej raty. Raty zapłacone do lipca 2018 roku przedawniają się po 10 latach, natomiast te uiszczone po tym terminie – po 6 latach.
Dzięki wyrokowi TSUE z 10 czerwca 2021 r. (sprawy połączone C-776/19 do C-782/19), kredytobiorcy zyskali dodatkową ochronę. TSUE orzekł, że termin przedawnienia nie może uniemożliwiać konsumentowi skutecznej ochrony prawnej, zwłaszcza gdy termin ten mija, zanim konsument dowie się o nieuczciwym charakterze warunku w umowie kredytu. To stanowisko jest korzystne dla kredytobiorców, ponieważ daje szansę na dochodzenie roszczeń nawet po wielu latach od spłaty kredytu, jeśli warunki umowy były nieuczciwe. Dzięki temu możliwe jest pozwanie banku nawet po spłacie kredytu, jeśli roszczenia nie uległy przedawnieniu.
Podsumowanie i analiza
Podsumowując, problem kredytów frankowych nadal stanowi znaczące wyzwanie dla wielu polskich kredytobiorców. Coraz większa liczba osób decyduje się na podjęcie kroków prawnych w celu unieważnienia umowy kredytowej lub jej przewalutowania. W 2024 roku można spodziewać się setek nowych pozwów, co jest wynikiem zarówno rosnącej świadomości prawnej kredytobiorców, jak i zmian w podejściu banków, które coraz częściej rezygnują z aktywnego składania pozwów przeciwko frankowiczom.
Warto zauważyć, że procedura składania pozwu jest skomplikowana i wymaga zgromadzenia wielu dokumentów, w tym umowy kredytowej, zaświadczenia z banku oraz potwierdzenia uiszczenia opłaty sądowej. Koszty związane z prowadzeniem sprawy mogą być znaczne, zwłaszcza jeśli zdecydujemy się na pomoc profesjonalnego pełnomocnika, którego wynagrodzenie obejmuje zarówno ryczałt, jak i tzw. success fee.
Nie można również zapominać o dodatkowych kosztach sądowych, takich jak opłaty za wydanie zaświadczenia przez bank czy zaliczka na biegłego. Te wszystkie elementy składają się na całkowity koszt prowadzenia sprawy frankowej, co czyni koniecznym dokładne oszacowanie potencjalnych wydatków przed podjęciem decyzji o wniesieniu pozwu.
Analizując aktualną sytuację, należy podkreślić korzystne dla kredytobiorców wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), które znacznie zwiększają ich szanse na pozytywne rozstrzygnięcia. Wyrok TSUE z czerwca 2021 roku wyraźnie stwierdza, że terminy przedawnienia nie mogą uniemożliwiać konsumentom skutecznej ochrony prawnej, co jest kluczowe w przypadkach, gdy kredytobiorcy dowiadują się o nieuczciwych warunkach umowy po wielu latach od jej podpisania.
Wobec tych okoliczności, kredytobiorcy, którzy spłacili swoje zobowiązania wiele lat temu, wciąż mają realną szansę na dochodzenie roszczeń. To stanowisko daje nadzieję na sprawiedliwość i rekompensatę dla wielu osób, które przez lata były obciążone niekorzystnymi warunkami kredytowymi.
Zdecydowanie warto skorzystać z dostępnych narzędzi, takich jak kalkulatory frankowe, oraz zasięgnąć porady specjalistycznych kancelarii prawnych, aby skutecznie dochodzić swoich praw. Ostatecznie, pomimo trudności i kosztów związanych z prowadzeniem sprawy frankowej, dążenie do unieważnienia umowy kredytowej może przynieść znaczące korzyści finansowe i psychiczne dla kredytobiorców.
Źródła
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny,
- Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego,
- Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,
- Wyrok TSUE z dnia 10 czerwca 2021 r. (sprawy połączone C-776/19 od C-782/19),
