Opinia Rzecznika Generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21, opublikowana w czwartek, wywołała duże kontrowersje w polskim sektorze finansowym. Po tym, jak KNF otrzymała opinię, polski nadzór finansowy podtrzymał w całości stanowisko wyrażone przez Przewodniczącego KNF przed TSUE w dniu 12 października 2022 r. – poinformowała Komisja w piątek. Zdaniem KNF opinia Rzecznika Generalnego może mieć „dramatyczne konsekwencje” dla rynku finansowego, a Komisja nadal będzie stała na straży wartości, na straży których stoi nadzór finansowy – dla stabilności i bezpieczeństwa rynku finansowego, ale także dla jego transparentności, zaufania do niego oraz z punktu widzenia ochrony interesów wszystkich jego uczestników. Spory frankowe to temat, który w Polsce budzi wiele kontrowersji i dyskusji, a stanowisko KNF ma na celu zapewnienie ochrony interesów konsumentów, jednocześnie zachowując stabilność systemu finansowego.
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) podtrzymuje swoje stanowisko w sprawie C-520/21 po opublikowaniu opinii Rzecznika Generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w dniu 16 lutego 2023 r. Sprawa dotyczy kwestii związanych z rozliczeniem kosztu kapitału w przypadku umów kredytowych zawieranych przez banki z konsumentami, a w szczególności tzw. sporów frankowych na polskim rynku finansowym.
Celem przystąpienia Przewodniczącego KNF do postępowania w sprawie C-520/21 było przedstawienie TSUE pełnego i kompleksowego obrazu kwestii związanych z rozliczeniem kosztu kapitału, w tym aspekty finansowo-ekonomiczne. W swoim stanowisku Przewodniczący KNF wykazał, że zasada skuteczności dyrektywy 93/13 nie sprzeciwia się wynagrodzeniu należnemu bankowi za korzystanie z udostępnionego kredytobiorcy kapitału w razie upadku umowy w wyniku abuzywności jej postanowień.
Według Przewodniczącego KNF, konsekwencje unieważnienia umowy kredytowej – także w razie przyznania bankowi możliwości domagania się rozliczenia z tytułu wieloletniego korzystania przez konsumenta z kapitału udostępnionego mu przez bank i przeznaczenia go na zaspokojenie potrzeb konsumenta – zapewniają konsumentowi ochronę i korzyści, wykraczające poza same skutki ewentualnej abuzywności klauzuli kursowej.
W opinii KNF, problem, do którego w istocie zmierzają tzw. spory frankowe na polskim rynku finansowym, nie wiąże się bowiem z ewentualną abuzywnością tak lub inaczej sformułowanej klauzuli kursowej, lecz istotnym umocnieniem franka szwajcarskiego wobec złotego.
Podkreślając, że pozbawienie banków możliwości żądania takiego rozliczenia – czyli przyznanie konsumentowi wieloletniego „darmowego kredytu” – będzie miało dramatyczne konsekwencje z punktu widzenia wszystkich wartości, na straży których stoi nadzór finansowy – dla stabilności i bezpieczeństwa rynku finansowego, ale także dla jego transparentności, zaufania do niego oraz z punktu widzenia ochrony wszystkich jego uczestników, KNF podtrzymuje swoje stanowisko przed TSUE.
Rzecznik Generalny TSUE zajął się kwestią kwalifikowania rozliczenia z tytułu korzystania z kapitału jako źródła „zysku” banku oraz sankcji „darmowego kredytu” w przypadku uznania klauzul abuzywnych. KNF nie polemizuje z tą opinią, ale podtrzymuje swoją argumentację przedstawioną na rozprawie przed TSUE przez Przewodniczącego KNF w dniu 12 października 2022 r.
Dostrzegając walor i doniosłość przyszłego rozstrzygnięcia TSUE w sprawie C-520/21, KNF dba o ochronę wartości chronionych dyrektywą 93/13 oraz innych wartości, takich jak stabilność systemu finansowego, zaufanie do niego, sprawiedliwość i interes publiczny. Niezależnie od dalszego rozwoju orzecznictwa sądów krajowych oraz unijnych, KNF i Urząd Komisji Nadzoru Finansowego będą nadal stać na straży prawidłowego funkcjonowania rynku finansowego i zapewnienia ochrony interesów jego uczestników.
KNF podtrzymując swoje stanowisko, dba o to, aby w sporach frankowych przestrzegać przepisów prawa, a jednocześnie uwzględnić interesy obu stron umowy. Stawia na pierwszym miejscu ochronę interesów konsumentów, ale jednocześnie zdaje sobie sprawę, że zapewnienie stabilności systemu finansowego i zachowanie zaufania do niego jest równie ważne.
