W ostatnich latach polski system podatkowy przeszedł znaczące zmiany. Jedną z nich jest podwyższenie limitu wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, które można jednorazowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Ten limit został podniesiony z 3500 zł do 10 000 zł, co przynosi korzyści dla przedsiębiorców. Wprowadzono także inne zmiany dotyczące amortyzacji, przekwalifikowania składników majątku oraz limitu jednorazowej amortyzacji. W tym artykule omówimy te zmiany oraz przedstawimy praktyczne informacje dla przedsiębiorców dotyczące wykorzystywania składników majątku o wartości poniżej 10 000 zł.
Spis treści:
Nowe przepisy dotyczące limitu wartości
Od początku 2018 roku obowiązuje przepis, zgodnie z którym limit wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiający jednorazowe zaliczenie wydatków na ich nabycie do kosztów uzyskania przychodów został podwyższony z 3500 zł do 10 000 zł. Zmiany te zostały wprowadzone przez tzw. dużą nowelizację ustaw o podatkach dochodowych. Warto zaznaczyć, że nowy limit dotyczy składników majątku przyjętych do użytkowania po dniu 31 grudnia 2017 roku.
Wpływ podwyższonego limitu na amortyzację
Wprowadzenie wyższego limitu wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych ma istotne znaczenie dla przedsiębiorców. Przede wszystkim, umożliwia on jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych składników do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że przedsiębiorcy nie muszą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do użytkowania.
Składniki objęte wyższym limitem
Wyższy limit jednorazowej zaliczki dotyczy różnych składników majątku, takich jak:
- Środki trwałe, które obejmują:
- Budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością.
- Maszyny, urządzenia i środki transportu.
- Inne przedmioty o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
- Wartości niematerialne i prawne, które obejmują:
- Spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych.
- Spółdzielcze prawa do lokali użytkowych.
- Prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
- Autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.
- Licencje.
- Prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej.
- Wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
Amortyzacja zamiast odpisów
Jedną z głównych korzyści związanych z wyższym limitem wartości jest możliwość zaliczenia wydatków na nabycie składników majątku do kosztów uzyskania przychodów bez konieczności dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Przedsiębiorcy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do użytkowania.
Przypadki, w których nie trzeba dokonywać odpisów amortyzacyjnych
W niektórych sytuacjach przedsiębiorcy nie muszą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych lub wytworzonych składników majątku. Jeżeli wartość początkowa składnika majątku jest niższa lub równa 10 000 zł, wydatki poniesione na nabycie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do użytkowania. Natomiast jeżeli wartość składnika majątku przekracza 10 000 zł, ale faktyczny okres jego użytkowania przekracza rok, podatnicy są zobowiązani do dokonania odpisów amortyzacyjnych.
Kiedy należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, odpisy amortyzacyjne należy dokonywać w przypadku, gdy wartość początkowa składnika majątku przekracza 10 000 zł. Jeżeli wartość początkowa składnika majątku jest niższa niż 10 000 zł, ale przedsiębiorca zamierza go wykorzystywać w swojej działalności dłużej niż rok, również należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Natomiast jeżeli wartość składnika majątku przekracza 10 000 zł, ale przedsiębiorca nie zamierza go wykorzystywać w swojej działalności dłużej niż rok, nie trzeba dokonywać od niego odpisów amortyzacyjnych.
Metody amortyzacji
Podatnicy mają możliwość wyboru między dwiema metodami amortyzacji: jednorazową i liniową. W przypadku jednorazowej amortyzacji, odpis amortyzacyjny jest dokonywany w całości w miesiącu oddania składnika majątku do użytkowania. Natomiast w przypadku amortyzacji liniowej, odpisy amortyzacyjne są dokonywane równomiernie przez cały okres użytkowania składnika majątku.
Przykładowe stawki amortyzacyjne
Ważnym elementem amortyzacji jest ustalenie odpowiedniej stawki amortyzacyjnej dla danego składnika majątku. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje się wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych dla różnych rodzajów składników majątku. Przykładowo, dla zespołów komputerowych stawka wynosi 30%, dla urządzeń technicznych 10%, dla samochodów osobowych, ciężarowych i motocykli 20%, a dla maszyn i urządzeń (w zależności od rodzaju) 10%, 14%, 18% lub 20%.
Wpływ zmian na przedsiębiorców
Podwyższenie limitu wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do 10 000 zł ma pozytywny wpływ na przedsiębiorców. Umożliwia ono jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych składników do kosztów uzyskania przychodów, co przynosi korzyści finansowe i upraszcza rozliczenia podatkowe. Przedsiębiorcy mogą także uniknąć konieczności dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku o niższej wartości, co oszczędza czas i zasoby.
Podsumowanie
Podwyższenie limitu wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do 10 000 zł ma istotne znaczenie dla przedsiębiorców. Umożliwia ono jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych składników do kosztów uzyskania przychodów, co upraszcza rozliczenia podatkowe. Przedsiębiorcy mogą także uniknąć konieczności dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku o niższej wartości. Wprowadzone zmiany przynoszą korzyści finansowe i ułatwiają prowadzenie działalności gospodarczej.