Od wielu miesięcy sektor bankowy w Polsce czeka na ustawę frankową, która mogłaby rozwiązać problem kredytów udzielonych w walucie franka szwajcarskiego. Ustawa frankowa to zbawienie dla banków i miliardy oszczędności. Z drugiej strony dla Frankowiczów kolejna próba wmanewrowania ich w rozwiązanie, którego nie chcą. Obawy frankowiczów są ogromne, a brak precyzyjnych informacji na temat planowanych rozwiązań tylko pogłębia niepewność.
Spis treści:
Stanowisko prezesa Związku Banków Polskich
Tadeusz Białek, prezes Związku Banków Polskich, niedawno udzielił wywiadu, w którym przedstawił swoje stanowisko w sprawie ustawy frankowej. Białek zaznaczył, że nie jest zwolennikiem „przymusowego” konwertowania kredytów frankowych na złotówki. Według niego, takie rozwiązanie nie byłoby właściwe na obecnym etapie. Zamiast tego, Białek proponuje usankcjonowanie procesu ugód między bankami a klientami.
Prezes ZBP sugeruje, że ustawa powinna wspierać rozwiązania ugodowe, które są zgodne z zaleceniami Komisji Nadzoru Finansowego (KNF). Białek uważa, że brak ustawy frankowej oznacza dla sektora bankowego długotrwałe problemy związane z kredytami w CHF. Propozycje prezesa ZBP są stosunkowo łagodne w porównaniu do wcześniejszych sugestii, które pojawiły się na ten temat.
Białek proponuje, aby ustawa wprowadzała obowiązek banków przedstawiania klientom rozwiązań ugodowych jeszcze na etapie przedsądowym. W tym celu banki powinny mieć określony termin i jednolitą formułę do zaproponowania kredytobiorcom. Ustawa mogłaby również określać terminy, w których strony powinny ustalić warunki porozumienia. Ponadto, Białek sugeruje wprowadzenie promocji na oprocentowanie lub nawet częściową redukcję kapitału dla klientów, którzy zdecydują się na ugody. Prezes standardowo nie mówił nic o rekompensacie dla frankowiczów, którzy kredyty już spłacili. Nie są oni bowiem obecnie problemem dla banków bo na pozwy decyduje się obecnie niewielka ich część.
Reakcje frankowiczów na propozycje Białka
Propozycje Białka spotkały się z bardzo negatywnymi reakcjami ze strony frankowiczów. Niektórzy zastanawiają się, czy nie jest to groteskowe, że banki składają co miesiąc tysiące bezskutecznych apelacji w sądach, wydając duże środki na procesy tylko po to, by lobbować przeciwko przewlekłości tych procesów. Pytają również, jeśli banki są gotowe oferować atrakcyjne ugody swoim klientom, to czy naprawdę potrzebują ustawowego przymusu, by to uczynić? Niektórzy widzą w tym zachowaniu banków pewną hipokryzję i pytają, dlaczego banki nie podejmują działań w kierunku rozwiązania problemu frankowiczów na własną rękę, bez konieczności interwencji legislacyjnej. W efekcie debata wokół ustawy frankowej jest skomplikowana i kontrowersyjna, a ostateczny kształt przyszłych regulacji nadal pozostaje otwarty na dyskusję.
Dlaczego banki dążą do ustawy frankowej?
Banki w Polsce od dawna domagają się wprowadzenia ustawy frankowej. Ich zdaniem, obecny brak uregulowań prawnych w tej kwestii powoduje niepewność prawną i utrudnia podejmowanie decyzji dotyczących kredytów w walutach obcych. Ponadto, banki obawiają się, że ryzyko związane z kredytami frankowymi może rozprzestrzenić się na inne produkty finansowe, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do destabilizacji sektora bankowego.
