W Polsce szacuje się, że nawet 800 tysięcy osób zawarło kredyty powiązane z frankiem szwajcarskim. W związku z wadliwością zawartych umów, frankowicze od lat pozywają banki, dążąc do obrony swoich praw. Obecnie coraz więcej konsumentów decyduje się na ścieżkę sądową z bankiem, niezrażeni potencjalnymi przeciwnościami wynikającymi z dużych zasobów finansowych i zaplecza prawniczego banków. Sądy niemal jednolicie uznają umowy kredytów frankowych za nieważne, co prowadzi do licznych przegranych banków w sądach.
Spłacony kredyt frankowy nie wyklucza możliwości pozwania banku. Nawet jeśli kredyt został spłacony, warto rozważyć tę opcję, gdyż kredytobiorcy zostanie zwrócony nadpłacony kapitał. Klauzule niedozwolone zawarte w umowie kredytu nadal istnieją, a ich abuzywność bada się na moment zawarcia umowy z bankiem, niezależnie od tego, czy kredyt został spłacony.
Pozywając bank, trzeba liczyć się z tym, że bank również może pozwać frankowicza. Według banków, przysługuje im wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, jaki udostępnili kredytobiorcy. Jednak obecnie orzecznictwo sądowe w większości przypadków jest korzystne dla kredytobiorców.
Sądy zazwyczaj nie przyznają bankom wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, uznając, że zachęcałoby to banki do zawierania niedozwolonych postanowień w umowach. Ważne jest, aby pamiętać, że to właśnie z winy banku (wskutek nielojalnego postępowania) umowa jest uznawana za nieważną.
Aby pozwać bank za kredyt we franku, należy dokonać analizy umowy kredytu pod kątem występowania w niej niedozwolonych postanowień umownych. Następnie zwrócić się do banku o uzyskanie dokumentacji odnośnie całego okresu spłaty kredytu i dokonać wyliczenia roszczeń. Ze względu na skomplikowany proces przygotowania pozwu, warto powierzyć sprawę doświadczonej kancelarii prawnej, która przeprowadzi nas przez ten proces.
Według statystyk, frankowicze wygrywają w sądach z bankami w około 97% spraw, co pokazuje, że ryzyko przegrania sprawy jest stosunkowo małe. Istnieją jednak sytuacje, w których ryzyko to może wzrosnąć.
Przykładowo, gdy umowa została zawarta z przedsiębiorcą w związku z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą (a nie z konsumentem) lub gdy w momencie zawierania umowy kredytobiorca miał rozległą wiedzę na temat kredytów powiązanych z walutą obcą. Chociaż takie sprawy nie są z góry przegrane, są trudniejsze i obarczone większym ryzykiem.
W świetle tych informacji można stwierdzić, że frankowicze mają duże szanse na wygraną w sądach z bankami, zwłaszcza jeśli korzystają z pomocy doświadczonej kancelarii prawnej. Wygrane w większości przypadków przekładają się na zwrócenie nadpłaconego kapitału, co stanowi znaczącą korzyść dla kredytobiorców. Warto zatem nie obawiać się pozywania banków za kredyty frankowe, gdyż sądy coraz częściej stają po stronie frankowiczów, uznając zawarte umowy za nieważne i chroniąc prawa konsumentów.
