Sankcja Kredytu Darmowego (SKD) jest szczególną instytucją prawną, która została stworzona w celu ochrony kredytobiorców przed nieuczciwymi praktykami instytucji finansowych i innych pożyczkodawców na rynku finansowym, takich jak banki i „parabanki”. SKD została umocowana w art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim i jest stosowana w przypadku naruszenia przez kredytodawcę określonych obowiązków związanych z umową o kredyt konsumencki.
Spis treści:
Definicja Sankcji Kredytu Darmowego (SKD)
Sankcja Kredytu Darmowego (SKD) jest szczególną instytucją prawna, która ma na celu ochronę kredytobiorców przed nieuczciwymi działaniami instytucji finansowych. SKD została umocowana w art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim i dotyczy naruszenia określonych obowiązków przez kredytodawcę w ramach umowy o kredyt konsumencki. Zgodnie z definicją, kredytobiorca, po złożeniu kredytodawcy pisemnego oświadczenia, zwraca kredyt bez odsetek i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy w terminie i w sposób ustalony w umowie. Ważne jest jednak zaznaczenie, że zastosowanie SKD nie prowadzi do unieważnienia umowy kredytowej.
Sankcje przewidziane w ustawie o kredycie konsumenckim
Ustawa o kredycie konsumenckim (U.K.K.) precyzuje różne sankcje, które mogą zostać zastosowane w przypadku naruszenia przepisów dotyczących umowy o kredyt konsumencki. Przede wszystkim, istnieją sankcje o charakterze cywilnoprawnym, publicznoprawnym oraz karnym.
Sankcje cywilnoprawne obejmują sankcję odszkodowawczą oraz sankcję kredytu darmowego. Sankcja odszkodowawcza polega na obowiązku kredytodawcy do zwrotu kredytobiorcy wszelkich odsetek oraz kosztów dodatkowych, które zostały już poniesione. Natomiast sankcja kredytu darmowego polega na zwrocie kredytu bez odsetek i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy.
Sankcje publicznoprawne dotyczą przede wszystkim zakazu stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Praktyki te mogą obejmować naruszanie obowiązku udzielania konsumentom rzetelnej i prawdziwej informacji, nieuczciwe praktyki rynkowe, proponowanie konsumentom nabycia usług finansowych nieodpowiadających ich potrzebom oraz inne czyny nieuczciwej konkurencji.
Natomiast sankcje karne przewidziane są dla przedsiębiorców, którzy zawierają umowę o kredyt konsumencki z rażącym naruszeniem wymagań dotyczących informacji przekazywanych konsumentowi przed zawarciem umowy lub treści umowy. Odpowiedzialność karana może dotyczyć osoby kierującej przedsiębiorstwem lub osoby upoważnionej do zawierania umów z konsumentami.
Przykłady naruszeń i zastosowanie SKD
Art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim precyzuje konkretne przypadki naruszenia, w których kredytobiorca może skorzystać z Sankcji Kredytu Darmowego.
Przede wszystkim, SKD może być zastosowana w przypadku naruszenia przez kredytodawcę art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1 pkt 1-8, 10, 11, 14-17, art. 31-33, art. 33a i art. 36a-36c ustawy o kredycie konsumenckim. Jeśli kredytodawca narusza te przepisy, konsument może złożyć pisemne oświadczenie i zwrócić kredyt bez odsetek i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy w terminie i w sposób ustalony w umowie.
Ponadto, jeśli kredytodawca nie określił w umowie zasad i terminów spłaty kredytu, konsument zwraca kredyt w równych ratach, płatnych co miesiąc, od dnia zawarcia umowy. Natomiast jeśli umowa o kredyt konsumencki nie przewiduje terminu spłaty, konsument zwraca kredyt w określonym terminie, który wynosi pięć lat dla kredytów do 80 000 zł i dziesięć lat dla kredytów powyżej 80 000 zł.
W przypadkach, o których mowa powyżej, konsument ponosi koszty ustanowienia zabezpieczenia kredytu przewidziane w umowie. Ważne jest również zaznaczenie, że uprawnienie do zastosowania SKD wygasa po upływie roku od dnia wykonania umowy.
Kto może skorzystać z Sankcji Kredytu Darmowego?
Sankcja Kredytu Darmowego przysługuje konsumentom, czyli osobom fizycznym, które dokonują czynności prawnych niezwiązanych bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub zawodową. SKD może być zastosowana zarówno przez kredytobiorców posiadających aktywne kredyty, jak i przez tych, którzy spłacili swoje zobowiązania w ciągu ostatniego roku.
Korzyści dla klienta i konsekwencje zastosowania SKD
Główną korzyścią płynącą z zastosowania Sankcji Kredytu Darmowego jest zwrot przez kredytodawcę odsetek oraz kosztów dodatkowych poniesionych przez kredytobiorcę. Zastosowanie SKD nie ma wpływu na ocenę zdolności kredytowej konsumenta, a umowa zachowuje swoją moc prawną.
Kredytobiorca zwraca kredytodawcy jedynie kwotę pożyczoną, czyli tzw. kapitał, zgodnie z ustalonymi w umowie warunkami i terminami spłaty. Jeśli kredytodawca nie określił w umowie terminów i zasad spłaty, zastosowanie mają przepisy art. 45 ust. 2-3 u.k.k., zgodnie z którymi konsument zwraca kredyt w ratach, płatnych co miesiąc, od dnia zawarcia umowy, w przeciągu pięciu lub odpowiednio dziesięciu lat.
Podsumowując, Sankcja Kredytu Darmowego (SKD) jest instytucją prawna, która ma na celu ochronę kredytobiorców przed nieuczciwymi praktykami instytucji finansowych. SKD może być zastosowana w przypadku naruszenia określonych obowiązków przez kredytodawcę w ramach umowy o kredyt konsumencki.
Przysługuje ona konsumentom, którzy zwracają kredyt bez odsetek i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy w terminie i w sposób ustalony w umowie. Zastosowanie SKD wiąże się z korzyściami dla klienta, takimi jak zwrot odsetek i kosztów dodatkowych, oraz zmniejszeniem raty przy nienaruszonych warunkach umowy dotyczących terminu spłaty.
