Produkcja amunicji 155 mm w Polsce stoi przed przełomowym okresem. Marcin Idzik, członek zarządu Polskiej Grupy Zbrojeniowej (PGZ), zapowiada, że do 2030 roku problem niedoborów tej kluczowej amunicji zostanie całkowicie rozwiązany. Plan zakłada zwiększenie rocznych zdolności produkcyjnych z obecnych 20-30 tysięcy do nawet 180 tysięcy sztuk w ciągu najbliższych lat, co ma zapewnić strategiczną niezależność Polski w zakresie zaopatrzenia Wojska Polskiego.
| To musisz wiedzieć | |
|---|---|
| Jak Polska planuje zwiększyć produkcję amunicji 155 mm do 2030 roku? | PGZ buduje nowe linie produkcyjne i rozwija krajowy łańcuch dostaw, by osiągnąć 180 tys. sztuk rocznie. |
| Jaki wpływ na bezpieczeństwo narodowe ma wzrost zdolności produkcyjnych PGZ? | Zwiększenie produkcji eliminuje zależność od importu i wzmacnia gotowość obronną kraju. |
| Jakie innowacje technologiczne pojawiają się w amunicji 155 mm dla Wojska Polskiego? | Nowe pociski mają zasięg do 50 km i precyzję uderzenia na poziomie 1-2 metrów dzięki GPS/INS. |
Spis treści:
Jakie są najważniejsze fakty dotyczące produkcji amunicji 155 mm w Polsce?
Obecnie Polska produkuje około 20-30 tysięcy sztuk amunicji kalibru 155 mm rocznie, co znacząco odbiega od zapotrzebowania Wojsk Lądowych. Marcin Idzik, członek zarządu PGZ, podczas konferencji w Warszawie w kwietniu 2025 roku zapowiedział ambitny plan zwiększenia tych zdolności do aż 180 tysięcy sztuk rocznie już do końca dekady[2][16].
Realizacja tego celu ma opierać się na rozbudowie istniejących mocy produkcyjnych oraz wdrożeniu nowych linii technologicznych, m.in. trzech nowych linii elaboracji amunicji w zakładach Grupy Niewiadów, które pozwolą osiągnąć zdolność produkcji między 120 a 180 tysiącami sztuk rocznie[6]. Jednocześnie PGO S.A. pracuje nad własnymi technologiami korpusów pocisków, których prototypy mają być gotowe już w 2026 roku[15].
Dla porównania, niemiecki Rheinmetall produkuje obecnie około 700 tysięcy sztuk rocznie, a amerykańskie fabryki planują osiągnięcie poziomu ponad dwóch milionów sztuk do 2027 roku[3]. Polska dąży więc do nadrobienia dystansu i osiągnięcia pełnej samowystarczalności w zakresie produkcji amunicji kalibru 155 mm.
Jaki jest kontekst historyczny i wyzwania stojące przed polskim przemysłem zbrojeniowym?
Historia polskiej produkcji amunicji kalibru 155 mm sięga czasów PRL, jednak przez lata krajowa produkcja nie nadążała za potrzebami nowoczesnego Wojska Polskiego. W ostatnich latach Polska była zmuszona importować znaczące ilości amunicji, zwłaszcza z Korei Południowej – tylko w 2024 roku sprowadzono około 200 tysięcy sztuk, co wystarczało na zaledwie dwa tygodnie prowadzenia działań wojennych[4][8].
W odpowiedzi na te wyzwania PGZ podjęła szereg inicjatyw – między innymi otwarcie biura w Brukseli w celu pozyskania funduszy unijnych z programów ASAP i EDIRPA oraz podpisanie kontraktów na rozbudowę mocy produkcyjnych. Jednak dotychczasowe wsparcie UE dla Polski wyniosło zaledwie kilka milionów złotych przy ogólnej puli ponad pół miliarda euro[1][13].
Wyzwania techniczne i logistyczne obejmują również uzależnienie od zagranicznych dostawców kluczowych komponentów – nawet nowe linie produkcyjne PGZ korzystają w około 60% z podzespołów importowanych głównie z Niemiec i Indii[12][13]. Ponadto biurokracja i konieczność uzyskania pozwoleń środowiskowych opóźniają inwestycje w infrastrukturę[18].
Jakie perspektywy widzą eksperci wobec planów PGZ dotyczących amunicji?
Opinie ekspertów branżowych są podzielone co do realizmu ambitnych zapowiedzi PGZ. Paweł Poncyljusz, prezes spółki Polska Amunicja, wskazuje na ryzyko utrzymania zależności od importu komponentów: „Bez nacjonalizacji całego łańcucha dostaw do końca dekady cele PGZ mogą pozostać jedynie deklaracjami”[12][13].
Z kolei Grzegorz Niedzielski z Grupy Niewiadów podkreśla potencjał własnych mocy elaboracyjnych: „Jesteśmy gotowi produkować do 120 tysięcy pocisków rocznie od połowy dekady, ale bez współpracy z PGZ będziemy musieli szukać rynków eksportowych poza Polską”[2][6].
Andrzej Bulanowski, wiceprezes PGO S.A., wskazuje na przełomowe innowacje techniczne: „Testy polskich pocisków o zasięgu do 50 kilometrów rozpoczną się już w przyszłym roku, co znacząco poprawi możliwości artyleryjskie Wojska Polskiego”[15]. Nowoczesne systemy naprowadzania GPS/INS pozwolą na precyzyjne trafienia oddalone o kilka metrów od celu.
Jak zwiększenie zdolności produkcyjnych PGZ wpłynie na bezpieczeństwo i gospodarkę Polski?
Z punktu widzenia bezpieczeństwa narodowego zwiększenie krajowej produkcji amunicji kalibru 155 mm oznacza eliminację krytycznej zależności od zagranicznych dostawców oraz możliwość szybkiego reagowania na potrzeby pola walki. W świetle ostatnich wydarzeń geopolitycznych zapewnienie stałych zapasów jest kluczowe dla obronności kraju[4][8].
Ekonomicznie inwestycje te są kosztowne – obecnie budowa pełnego cyklu produkcyjnego wymaga nakładów rzędu kilku miliardów złotych (około 3,5 mld zł), jednak pozwalają one na wielokrotne oszczędności względem importu gotowej amunicji, która kosztowała budżet państwa około 11 mld zł za ostatnie dostawy liczone w setkach tysięcy sztuk[3][12].
Dodatkowo rozwój technologiczny przynosi korzyści także dla przemysłu obronnego jako całości – wdrożenie nowoczesnych materiałów wybuchowych i precyzyjnych systemów naprowadzania stawia Polskę w czołówce europejskich producentów artylerii[11][15]. To z kolei może przyciągnąć partnerstwa międzynarodowe i zwiększyć eksport sprzętu wojskowego.
Co to oznacza dla przyszłości polskiego przemysłu zbrojeniowego?
Zapowiedzi Marcina Idzika oraz plany rozwoju produkcji amunicji kalibru 155 mm przez PGZ do roku 2030 stanowią kamień milowy dla polskiego zbrojeniowego kompleksu przemysłowego. Jeśli cele zostaną osiągnięte, Polska stanie się jednym z nielicznych krajów europejskich posiadających pełną samowystarczalność w zakresie tej kluczowej kategorii uzbrojenia.
Sukces wymaga jednak ścisłej koordynacji inwestycji państwowych i prywatnych oraz pokonania istniejących barier logistyczno-technicznych. Przełomowe innowacje oraz rozwój własnych technologii mogą uczynić polski przemysł konkurencyjnym nie tylko na rynku krajowym, lecz także międzynarodowym.
W obliczu niepewnej sytuacji geopolitycznej oraz rosnących wymagań modernizacyjnych Wojska Polskiego, zapewnienie stabilnej produkcji amunicji kalibru 155 mm jest dziś kwestią kluczową dla bezpieczeństwa narodowego Polski.
Produkcja amunicji 155 mm to obecnie jeden z najważniejszych priorytetów strategicznych Polski. Planowane zwiększenie zdolności przez PGZ do poziomu kilkuset tysięcy sztuk rocznie pozwoli nie tylko uniezależnić się od zagranicznych dostawców, ale także znacząco podnieść potencjał obronny kraju. To krok milowy ku pełnej suwerenności obronnej.
