Decyzja TSUE: Rysuje się nowa perspektywa dla banków zobowiązanych do kredytów frankowych

W ostatnim czasie, pojawiają się pewne nadzieje dla banków związane z kredytami frankowymi. Niewykluczone, że nie będą one musiały pokrywać kosztów wynikłych z frankowych wyroków TSUE jako jednorazowych wydatków. 15 czerwca ma nastąpić istotne rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które określi wzajemne rozliczenia pomiędzy frankowiczami a bankami po anulowaniu umowy kredytowej. Jeżeli Trybunał stwierdzi, że banki nie mają prawa do żadnej rekompensaty, nawet standardowych odsetek od kredytobiorców, to mogą one ponieść kolosalne straty szacowane na ok. 60–70 mld zł, po uwzględnieniu dotychczasowych rezerw.

Optymizm bankowców i audytorów

Pojawiają się sugestie, że te duże kwoty banki mogą nie musieć uznać za jednorazowy koszt, co byłoby niezwykle obciążające dla niektórych z nich, a nawet groziło koniecznością dokapitalizowania. W trakcie Europejskiego Kongresu Finansowego w Sopocie, bankowcy byli zgodni, że ewentualne skutki decyzji TSUE nie będą jednorazowym obciążeniem.

Przykładowo Przemysław Gdański, prezes BNP Paribas Bank Polska, podkreślił, że polski sektor bankowy już zarezerwował ponad 40 mld zł na ryzyko prawne związane z hipotecznymi kredytami walutowymi. Niemniej, ostateczne decyzje w tej kwestii muszą zapaść na podstawie oceny audytorów. Możliwe, że udało się już teraz dojść do pewnego porozumienia między audytorami, bankowcami i regulatorami rynku.

Możliwe skutki i zmiany

Nie ulega wątpliwości, że banki muszą przygotować się na pewne konsekwencje negatywnego dla nich wyroku TSUE. Będą musiały dostosować swoje modele szacujące koszty ryzyka prawnego do aktualnego stanu prawnego. To oznacza, że te instytucje, które aktualnie uwzględniają jakiekolwiek wynagrodzenie od kredytobiorców po anulowaniu umowy, będą musiały z tego zrezygnować.

Po negatywnym wyroku TSUE, banki powinny także zaktualizować swoje modele dotyczące szacowanej liczby klientów, którzy zdecydują się na proces sądowy, oraz tych, którzy zdecydują się na ugodę. Większa liczba tych pierwszych z pewnością oznacza większe koszty dla kredytodawcy.