W nocy z 23 na 24 kwietnia 2025 roku Kijów przeżył jeden z najpoważniejszych ataków rakietowych od początku rosyjskiej agresji. Rosyjskie wojska wystrzeliły ponad 200 pocisków i dronów, w tym północnokoreański pocisk balistyczny KN-23. Atak uderzył w dzielnicę Swiatoszyńską, powodując śmierć co najmniej 12 osób i rany u kolejnych 90 mieszkańców stolicy Ukrainy. Prezydent Wołodymyr Zełenski oficjalnie potwierdził udział północnokoreańskiej technologii w tej agresji, wskazując na nowy wymiar współpracy militarnej między Moskwą a Pjongjangiem. Jak doszło do tego niebezpiecznego sojuszu i jakie konsekwencje niesie on dla Ukrainy i bezpieczeństwa międzynarodowego?
| To musisz wiedzieć | |
|---|---|
| Co to jest pocisk KN-23 użyty w ataku na Kijów? | KN-23 to północnokoreański pocisk balistyczny krótkiego zasięgu o zdolności przenoszenia głowicy o masie około 1 tony. |
| Ile ofiar było w ataku na Kijów z 24 kwietnia 2025? | W wyniku ataku zginęło co najmniej 12 osób, a około 90 zostało rannych, w tym wielu cywilów. |
| Jakie są reakcje międzynarodowe na użycie północnokoreańskiej rakiety przez Rosję? | NATO i Polska zwiększyły gotowość obronną, a społeczność międzynarodowa wezwała do zaostrzenia sankcji wobec Rosji. |
Spis treści:
Najważniejsze Fakty
Atak na Kijów w nocy z 23 na 24 kwietnia 2025 roku był jednym z najbardziej brutalnych uderzeń ostatnich miesięcy. Rosyjskie siły wystrzeliły około 70 rakiet balistycznych i manewrujących oraz ponad 140 dronów kamikadze skierowanych na cele cywilne i wojskowe w stolicy Ukrainy. Kluczowym elementem tego ataku był północnokoreański pocisk KN-23, który trafił w gęsto zaludnioną dzielnicę Swiatoszyńską, powodując zawalenie się kilku pięter budynku mieszkalnego.
Skutki były tragiczne – pod gruzami znalazło się wiele osób, a służby ratunkowe potwierdziły śmierć co najmniej dwunastu mieszkańców Kijowa oraz ponad dziewięćdziesięciu rannych, w tym dzieci. Prezydent Wołodymyr Zełenski potwierdził podczas wieczornego wystąpienia, że Rosja wykorzystała technologię rakietową pochodzącą z Korei Północnej. Według niego to dowód na eskalację agresji oraz rozszerzanie pola współpracy wojskowej Moskwy i Pjongjangu.
Pocisk KN-23 charakteryzuje się krótkim zasięgiem wynoszącym około 600 kilometrów i możliwością przenoszenia głowicy o masie około jednej tony, co czyni go znacznie bardziej niszczycielskim niż standardowe rosyjskie rakiety Iskander-M. Jego mobilna wyrzutnia oraz zaawansowane systemy naprowadzania utrudniają wykrycie i przechwycenie przez ukraińskie systemy obronne.
W odpowiedzi na atak NATO oraz Polska podniosły stan gotowości bojowej swoich sił powietrznych, rozmieszczając myśliwce F-16 i Mirage 2000 wzdłuż granic wschodniej flanki Sojuszu. Dowództwo polskich sił zbrojnych ogłosiło pełną gotowość swoich systemów obrony przeciwlotniczej, choć do naruszenia przestrzeni powietrznej kraju nie doszło. Międzynarodowa społeczność potępiła użycie północnokoreańskiej technologii rakietowej przez Rosję i zaapelowała o dalsze sankcje wobec Kremla.
Kontekst
Strategiczne partnerstwo wojskowe między Rosją a Koreą Północną rozwinęło się gwałtownie po podpisaniu porozumienia w roku 2024. W ramach tego sojuszu Pjongjang dostarczył Moskwie setki pocisków KN-23 i KN-24 oraz miliony sztuk amunicji artyleryjskiej. W zamian Rosja wspiera modernizację północnokoreańskich systemów obrony powietrznej oraz dostarcza części do floty myśliwców MiG-29.
Dotychczas Ukraina była celem kilku mniejszych ataków przy użyciu broni produkcji północnokoreańskiej. W styczniu tego samego roku pocisk KN-23 trafił w magazyn amunicji w Charkowie, a kilka miesięcy później podobna broń uszkodziła strategiczny most w regionie zaporoskim. Skala czwartkowego uderzenia jest jednak bezprecedensowa od czasu ostrzałów Kijowa sprzed dwóch lat.
Rosja zmuszona sankcjami do ograniczenia importu wysokiej klasy komponentów elektronicznych korzysta coraz częściej z uzbrojenia produkowanego poza tradycyjnymi kanałami zachodnimi – przede wszystkim pochodzącego z Korei Północnej oraz Iranu. Ulepszone wersje rakiet Ch-69 i Ch-101 stanowią przykład modernizacji rosyjskiego arsenału ofensywnego skoncentrowanego na uderzeniach precyzyjnych wobec infrastruktury krytycznej Ukrainy.
Perspektywy
Analitycy ostrzegają przed ryzykiem dalszej eskalacji konfliktu poprzez zwiększenie liczby ataków rakietowych na zachodnią część Ukrainy, dotąd relatywnie chronioną przed bezpośrednimi uderzeniami. Zasięg pocisku KN-23 wystrzelonego z Białorusi pozwala trafić cele oddalone o setki kilometrów, co skraca czas reakcji ukraińskich systemów obrony powietrznej do kilku minut.
Prezydent Zełenski wykorzystał ten incydent jako argument za koniecznością zaostrzenia sankcji wobec rosyjskiego sektora militarnego oraz państw pośredniczących w transferze broni. Jednocześnie wydarzenie komplikuje negocjacje pokojowe, wzmacniając narrację Kremla o konieczności zawarcia porozumienia korzystnego dla Rosji.
W odpowiedzi Ukraina planuje rozwinięcie własnych zdolności obronnych poprzez masową produkcję dronów dalekiego zasięgu oraz precyzyjnych pocisków manewrujących Trembita. Program ten ma zmniejszyć zależność od zachodnich dostaw i przygotować kraj do długotrwałego oporu wobec agresji rosyjskiej.
Zainteresowania Czytelnika
Dla mieszkańców Kijowa skutki ataku były odczuwalne natychmiastowo – przerwy w dostawie prądu spowodowane uszkodzeniem infrastruktury elektrycznej przyczyniły się do zakłóceń życia codziennego. Ceny wynajmu mieszkań spadły znacząco zwłaszcza w rejonach najbardziej dotkniętych uderzeniem, a szkoły pozostają zamknięte do odwołania ze względów bezpieczeństwa.
Pocisk KN-23 wyróżnia się także innowacyjną technologią redukcji sygnału cieplnego emitowanego podczas lotu – jest on o około 70% mniej wykrywalny dla ukraińskich systemów opartych na podczerwieni takich jak IRIS-T czy Patriot. Ukraińscy inżynierowie intensywnie pracują nad dostosowaniem radarów przestarzałych systemów S-300 tak, aby mogły efektywniej wykrywać te nowoczesne zagrożenia.
Geopolitycznie sojusz Moskwy z Pjongjangiem zmienia równowagę sił nie tylko na Ukrainie, ale także w regionie Azji Pacyficznej. W reakcji Japonia i Korea Południowa rozważają przekazanie Ukrainie zaawansowanych systemów przeciwrakietowych Aegis Ashore – decyzja ta może wywołać napięcia dyplomatyczne z Chinami oraz wpłynąć na globalną stabilność polityczną.
Atak na Kijów północnokoreańskim pociskiem balistycznym jest sygnałem alarmowym dla całej społeczności międzynarodowej. Ukazuje on skalę zagrożeń wynikających ze współpracy wojskowej Rosji z państwami łamiącymi embargo ONZ. Ukraina stoi przed ogromnym wyzwaniem militarnym i politycznym wymagającym solidarności globalnej oraz konsekwentnego wsparcia humanitarnego dla ofiar konfliktu.
