Rok 2022 okazał się bardzo obfity w wygrane sprawy Frankowiczów. Miało na to wpływ kilka głównych czynników, jak przychylne orzecznictwo sądów polskich i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a także profesjonalne wsparcie dobrych kancelarii frankowych. Pozwy składane przeciw bankom w ostatnich miesiącach, niemal w 100 % kończą się sukcesem kredytobiorców. Najczęściej wyroki sądowe wskazują na nieważność frankowej umowy kredytowej. Skąd wiadomo, która umowa będzie unieważniona?
Spis treści:
Przyczyna główna – klauzule niedozwolone w umowach frankowych
Kiedy Frankowicze podpisywali z bankiem umowę o zaciągnięcie kredytu we frankach szwajcarskich, często mieli zaledwie kilka minut na obejrzenie dokumentu i jego podpisanie. Mało kto czytał wszystkie zapisy, a ci, którym się to udało, zapewne niewiele z tego rozumieli.
Byli też nieraz pospieszani przez pracowników i nie otrzymywali kopii umowy do przeanalizowania w domu lub z obecnością prawnika czy choćby doradcy finansowego. Jak się jednak okazało, właśnie w tych umowach zawarty był początek tragedii setek tysięcy kredytobiorców. O jakie zapisy chodzi?
Banki masowo wprowadzały do umowy frankowej niedozwolone klauzule umowne, czyli takie które są niezgodne z polskim prawem. Chodzi o wdrożenie do umowy warunków nieustalonych indywidualnie z klientem, które formułowały jego prawa i obowiązki w sposób bardzo szkodliwy dla kredytobiorcy. Taki problem tworzą klauzule po pierwsze sprzeczne z dobrymi obyczajami, i po drugie naruszające interesy klientów w sposób rażący – to wszystko ma swoje odzwierciedlenie w stosownej ustawie i rodzi konsekwencje prawne dla nieuczciwych banków.
Co więcej, przepisy prawa stanowią, że warunki nieustalane indywidualnie to takie, które określono beż udziału konsumenta – kiedy kredytobiorca nie miał na to żadnego realnego wpływu. Taką sytuację właśnie trzeba udowodnić, aby unieważnić całą umowę. Jak to jednak zrobić? Należy przede wszystkim szukać pewnych sygnałów na to, że umowa została sporządzona z naruszeniem prawa konsumentów. Czego konkretnie trzeba się doszukiwać w umowach?
W umowie frankowej nie określono ostatecznej kwoty kredytu
Z powodu braku wskazania w umowie jednoznacznej kwoty kredytu frankowego, konsumenci do samego dnia wypłaty kapitału nie wiedzieli ile otrzymają. Kredyty były określane we frankach, ale wypłacane w złotówkach, i właśnie tu rodził się problem.
Jako, że wówczas nie było przepisów prawnych, które określą sposób przeliczania walut w tym zakresie, to banki zrobiły to na własną rękę. Zrobiły to w dodatku w sposób bardzo szkodliwy dla kredytobiorcy i z zyskiem dla siebie. Korzystali z opracowanych na własne potrzeby tabel przeliczeniowych, które funkcjonowały na nie znanych Frankowiczom zasadach, zmieniając wartości nawet kilka razy dziennie. Takie działania ze strony banków są z pewnością mocną podstawą do unieważnienia całej umowy frankowej.
Ryzyko kredytobiorcy a ryzyko banku w umowach frankowych
Bardzo rażący jest również w sprawach frankowych sposób rozłożenia ryzyka finansowego, jakie ewentualnie miały ponieść strony. Dla banku ryzyko kursowe w zasadzie nigdy nie istniało – on jedynie przeliczał kredytobiorcom bardzo zmienne i niestabilne kwoty zapłaty.
Dlatego wszelkie zmiany na rynku walut uderzały w kieszenie Frankowiczów, którzy nie mogli z tym już nic zrobić. Nie dość, że przeliczniki od początku działały na korzyść banków, to jeszcze kurs franka tak gwałtownie poszybował w górę, że kredytobiorcy nagle musieli spłacać ponad drugie tyle, ile pierwotnie otrzymali.
Konsumenci, podpisując gotowe wzory umów, często jeszcze wypełnianych przez pracowników banku i podsuwanych do podpisu w pośpiechu, nieświadomie zatwierdzali na siebie wyrok. Frankowicze nie mieli wiedzy w tym zakresie, a dodatkowo pchani byli marzeniem o kupnie własnej nieruchomości lub samochodu, kiedy kredytu w złotówkach nie mogli otrzymać.
Banki wykorzystując tę sytuację, stworzyły sobie niezłe źródło dochodu, kosztem rujnowania budżetu ogromnej liczby klientów. Czynności instytucji finansowych, związane z działaniem na szkodę konsumentów wobec trudnego rynku kredytowego, bez wątpienia zaliczają się do rażąco niezgodnych z dobrymi obyczajami i najczęściej skutkują unieważnieniem całej umowy frankowej.
Jak jeszcze sprawdzić, czy umowa frankowa zawiera niedozwolone klauzule?
Dobrym tropem w tym zakresie będzie też sugerowanie się datą zawarcia umowy frankowej z bankiem. Przykładowo największy napływ klientów szukających kredytu we frankach szwajcarskich odnotowano w latach 2004 – 2010, a szczytowym momentem był prawdopodobnie rok 2008, kiedy to kurs CHF wynosił zaledwie około 2 zł. Można się zatem spodziewać, że frankowe umowy kredytowe podpisane właśnie w tym okresie, niemal w 100 % mają niedozwolone klauzule.
W Internecie pojawiły się pomocne darmowe narzędzia do sprawdzania umów o kredyty we frankach. SkanerCHF.PL to narzędzie stworzone przez kancelarie wyspecjalizowaną w prowadzeniu procesów przeciwko bankom, które za darmo w kilka minut wstępnie zweryfikuje umowę z bankiem.
Najczęściej spotykane niezgodne z prawem zapisy w dokumentach to ustalenia dotyczące kredytów denominowanych i indeksowanych. Banki zamieszczały sprzeczne z zasadami współżycia społecznego klauzule w zakresie waloryzacji, zarówno jeśli chodzi o wysokość pierwotnego zobowiązania, jak i późniejszych rat do spłacenia, razem z odsetkami.
Powyższe przykłady pokazują jak duże szanse na unieważnienie swojej umowy frankowej mają kredytobiorcy. Uzyskanie takiego wyroku sądowego niesie ogromne korzyści dla konsumentów, dlatego warto zawalczyć w sądzie o swoje prawa. W razie jakichkolwiek obaw czy niezrozumienia sprawy, najlepiej wynająć rzetelną kancelarię frankową, która przeprowadzi przez cały proces szybko, bezboleśnie i skutecznie.
