Rada Polityki Pieniężnej staje przed trudnym wyborem po opublikowaniu kwietniowych danych o wynagrodzeniach. Przeciętna płaca w sektorze przedsiębiorstw wzrosła do 9 045 zł brutto, notując 9,3% wzrost roczny, który znacznie przekroczył prognozy analityków zakładające 8% dynamikę. Główny ekonomista PKO BP Piotr Bujak jednoznacznie stwierdza, że tak wysoki wzrost płac wyklucza obniżkę stóp procentowych NBP na czerwcowym posiedzeniu. Jednocześnie inflacja utrzymuje się na poziomie 4,2%, a stopa bezrobocia spadła do 5,2%, co potęguje obawy o przegrzanie gospodarki. Analitycy ostrzegają, że dwucyfrowy wzrost wynagrodzeń może ponownie rozpędzić inflację i zmusić bank centralny do zachowania restrykcyjnej polityki monetarnej przez dłuższy okres.
| To musisz wiedzieć | |
|---|---|
| Kiedy możliwa obniżka stóp procentowych NBP? | Ekonomiści wykluczają czerwiec 2025, prawdopodobna decyzja dopiero w lipcu przy stabilizacji inflacji i płac. |
| Jak wzrost płac wpływa na inflację? | Wyższe wynagrodzenia zwiększają koszty firm i popyt konsumpcyjny, napędzając spiralę cenową z 6-9 miesięcznym opóźnieniem. |
| Co to oznacza dla kredytobiorców? | Stopy procentowe NBP pozostaną wysokie dłużej, utrzymując drogie raty kredytów hipotecznych i konsumpcyjnych. |
Rekordowy wzrost płac zmienia plany monetarne
Główny Urząd Statystyczny opublikował dane, które zaskoczyły nawet doświadczonych analityków. Przeciętne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw osiągnęło w kwietniu 9 045,11 zł, co oznacza imponujący wzrost o 9,3% w porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego roku. Prognozy ekonomistów wskazywały na znacznie umiarkowaną dynamikę na poziomie 8%, co czyni kwietniowe dane prawdziwym szokiem płacowym. W perspektywie kwartalnej sytuacja przedstawia się równie dynamicznie – średnia płaca w okresie styczeń-kwiecień wzrosła o 8,5% do poziomu 8 827,46 zł.
Paradoksalnie, rekordowy wzrost wynagrodzeń współwystępuje ze spadkiem zatrudnienia o 0,8% rok do roku, co sugeruje strukturalne napięcia na rynku pracy. Pracodawcy konkurują o wykwalifikowanych pracowników, oferując coraz wyższe wynagrodzenia mimo ograniczania nowych etatów. Sytuacja ta wskazuje na dojrzałą fazę cyklu gospodarczego, gdzie niedobory kadrowe w kluczowych sektorach napędzają presję płacową. Analitycy zwracają uwagę, że taka konfiguracja danych – wysokie płace przy malejącym zatrudnieniu – historycznie poprzedzała okresy przegrzania gospodarki.
Stopy procentowe NBP pozostają obecnie na poziomie 5,25% po majowej obniżce o 50 punktów bazowych. Jednak kwietniowe dane płacowe radykalnie zmieniają perspektywy dalszego luzowania polityki monetarnej. Ekonomiści podkreślają, że wzrost płac powyżej 9% stanowi istotne ryzyko inflacyjne, które może zmusić Radę Polityki Pieniężnej do zachowania ostrożności. Historia pokazuje, że gwałtowne przyspieszenie wynagrodzeń często prowadzi do ponownego wzrostu inflacji z kilkumiesięcznym opóźnieniem, co czyni przedwczesne obniżki stóp szczególnie ryzykowne.
Piotr Bujak z PKO BP kategorycznie stwierdza, że kwietniowe dane „definitywnie zamykają drogę do czerwcowej obniżki” stóp procentowych. Główny ekonomista banku argumentuje, że tak wysoka dynamika płac stanowi czynnik inflacjogenny, który może zniwelować dotychczasowe sukcesy w walce z inflacją. Bank centralny znajdzie się zatem przed dylematem: kontynuować rozpoczęty cykl obniżek ryzykując powrót inflacji, czy zatrzymać luzowanie polityki monetarnej kosztem spowolnienia gospodarczego.
Sektorowa analiza wzrostu wynagrodzeń
Najwyższe wzrosty płac odnotowano w branżach wysokiej technologii oraz usługach finansowych, gdzie dynamika przekroczyła 12% rok do roku. Sektor przemysłowy zanotował bardziej umiarkowany wzrost na poziomie 8,2%, podczas gdy handel detaliczny odnotował 7,8% wzrost wynagrodzeń. Różnice te odzwierciedlają strukturalne przemiany polskiej gospodarki, gdzie sektory wiedzochłonne zyskują przewagę konkurencyjną. Analitycy zauważają, że koncentracja wzrostu płac w branżach o wysokiej wartości dodanej może wskazywać na pozytywną transformację gospodarczą, ale jednocześnie potęguje ryzyko nierównowagi na rynku pracy.
Budownictwo pozostaje sektorem pod presją, z wzrostem płac ograniczonym do 6,4% przy jednoczesnym spadku produkcji budowlano-montażowej o 4,2%. Ta dysp
