Spis treści:
Aktualna dynamika cen ropy naftowej i czynniki kształtujące rynek
W pierwszej połowie 2025 roku ceny ropy naftowej charakteryzują się znaczną zmiennością. Notowania ropy Brent wahały się między 60 a 73 dolarami za baryłkę, co jest efektem złożonych oddziaływań rynkowych oraz czynników geopolitycznych. Decyzja OPEC+ o zwiększeniu produkcji o 400 tysięcy baryłek dziennie od maja 2025 roku stanowi kontynuację polityki stopniowego przywracania podaży po wcześniejszych cięciach z lat 2023-2024. Wzrost podaży w połączeniu z napięciami handlowymi, zwłaszcza pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Chinami, wywiera presję na obniżenie cen ropy. Eksperci z Goldman Sachs prognozują, że w razie dalszej eskalacji ceł cena może spaść nawet do poziomu 40 dolarów za baryłkę.
Równocześnie sankcje nałożone przez administrację USA na irański oraz wenezuelski eksport ropy ograniczają fizyczną podaż surowca, co stabilizuje ceny na pewnym poziomie. W efekcie rynek doświadcza napięć pomiędzy nadpodażą a ograniczeniami wynikającymi z sankcji i polityki OPEC+, co przekłada się na dużą zmienność notowań.
Presja podażowa i wojna handlowa
Decyzje OPEC+ dotyczące zwiększenia wydobycia mają na celu złagodzenie niedoborów surowca i dostosowanie podaży do oczekiwanego wzrostu popytu. Jednak napięcia handlowe między największymi gospodarkami świata wpływają negatywnie na perspektywy wzrostu konsumpcji paliw. Wzajemne cła i bariery handlowe ograniczają aktywność gospodarczą, co skutkuje niższym zapotrzebowaniem na ropę. Ta dynamika powoduje presję na ceny i wymusza elastyczne reakcje ze strony producentów oraz importerów surowca.
Geopolityka Bliskiego Wschodu
Napięcia w regionie Bliskiego Wschodu pozostają istotnym czynnikiem kształtującym rynek ropy. Eskalacja konfliktu izraelsko-irańskiego, zwłaszcza po ataku na konsulat Iranu w Damaszku, wywołała wzrost cen do około 73 dolarów za baryłkę w marcu 2025 roku. Analitycy wskazują, że niepewność związana z sytuacją polityczną generuje tzw. „premię ryzyka” wynoszącą od 5 do 8 dolarów za baryłkę. Nawet przy zwiększonej podaży globalnej ten czynnik może utrzymywać ceny powyżej poziomów kosztowych, wpływając na decyzje inwestycyjne i strategie zakupowe firm paliwowych.
Polityka dolara amerykańskiego jako narzędzie stymulacji popytu
W 2025 roku obserwujemy celowe osłabienie dolara amerykańskiego wobec głównych walut światowych, co jest elementem protekcjonistycznej polityki Stanów Zjednoczonych. Od początku roku kurs EUR/USD wzrósł o około 7%, a osłabienie dolara ma strategiczne znaczenie dla globalnego rynku ropy oraz cen paliw w poszczególnych krajach.
Celowe osłabienie waluty
Osłabienie dolara powoduje, że ropa wyceniana w tej walucie staje się tańsza dla importerów posługujących się innymi walutami. W przypadku Polski przekłada się to na niższe koszty zakupu surowca przeliczane na złote, szczególnie przy obecnym kursie USD/PLN oscylującym wokół 4,20. Każdy spadek ceny ropy o 10 dolarów oznacza redukcję kosztu o około 42 złote za baryłkę. Dodatkowo słabszy dolar wspiera konkurencyjność polskich eksporterów wobec rynku euro, co może pośrednio zwiększyć krajowy popyt na paliwa transportowe.
Refilling Strategic Petroleum Reserve (SPR)
Administracja USA podjęła również decyzję o uzupełnieniu strategicznych rezerw ropy (SPR) do poziomu ponad 540 milionów baryłek, co wymaga zakupu znacznych ilości surowca po cenach rynkowych. Program ten może absorbować nadwyżki produkcji globalnej i stabilizować ceny surowca. Zdaniem Adama Sikorskiego, prezesa UNIMOT S.A., takie działania mają istotny wpływ na równowagę podaży i popytu, tworząc korzystne warunki dla odbudowy stabilnego zapotrzebowania na paliwa.
Pozycja UNIMOT S.A. w zmiennym środowisku rynkowym
UNIMOT S.A., jako jeden z czołowych niezależnych dystrybutorów paliw w Polsce oraz Europie Środkowej, realizuje strategię dostosowaną do wysokiej zmienności rynku ropy i walut. Firma inwestuje zarówno w zabezpieczenia finansowe, jak i rozwój infrastruktury energetycznej, by minimalizować ryzyko oraz wykorzystywać pojawiające się szanse rynkowe.
Strategia dywersyfikacji
W zakresie zarządzania ryzykiem UNIMOT stosuje hedging walutowy zabezpieczający przed wahaniami kursu USD/PLN, co pozwala stabilizować ceny oferowanych produktów nawet w okresach gwałtownych zmian kursowych. Inwestycje w infrastrukturę LNG – między innymi terminale w Świnoujściu i Gdyni – umożliwiają dywersyfikację źródeł energii oraz ograniczenie zależności od tradycyjnych dostawców gazu ziemnego.
Dodatkowo firma rozwija sieć stacji paliw Avia, liczącą obecnie ponad 450 punktów w Polsce oraz około 120 na Węgrzech. Oferta obejmuje tradycyjne paliwa płynne, autogaz (LPG) oraz nowoczesne rozwiązania dla pojazdów elektrycznych, co wpisuje się w trendy transformacji energetycznej.
Prognozy dla marż rafineryjnych
Obecne marże rafineryjne kształtują się między 8 a 12 dolarami za baryłkę surowca. Przy cenie ropy na poziomie około 60 dolarów oraz kursie USD/PLN wynoszącym około 4,20 przekłada się to na detaliczne ceny benzyny Pb95 oscylujące wokół 6 złotych za litr. Adam Sikorski wskazuje, że utrzymanie takich warunków rynkowych może skutkować wzrostem konsumpcji paliw o kilka procent rok do roku, odwracając negatywne tendencje obserwowane w poprzednich latach.
Perspektywy popytu na paliwa w Polsce i regionie
Analizy rynku detalicznego wskazują na stabilizację lub niewielki spadek cen benzyny Pb95 do końca roku 2025 przy jednoczesnym wzroście cen autogazu ze względu na embargo importowe z Rosji. Stabilizacja cen ropy i słabszy dolar mogą sprzyjać odbudowie popytu konsumenckiego oraz transportowego w Polsce i krajach sąsiednich.
Rynek detaliczny
Z danych branżowych wynika, że średnia cena Pb95 w kwietniu osiągnęła około 6 złotych za litr, notując spadek względem analogicznego okresu poprzedniego roku. Autogaz natomiast zdrożał o ponad 8% wskutek ograniczeń importowych związanych z embargiem na rosyjski LPG. Według prognoz UNIMOT możliwe jest dalsze obniżenie cen benzyny poniżej progu 5,90 zł/litra pod warunkiem utrzymania się ceny ropy w przedziale 60–65 dolarów za baryłkę.
Transformacja energetyczna
Mimo ambitnych celów unijnych dotyczących redukcji emisji CO2 i rozwoju odnawialnych źródeł energii, popyt na tradycyjne paliwa płynne pozostanie stabilny przynajmniej do roku 2030 w regionie Europy Środkowej. UNIMOT aktywnie inwestuje również w biopaliwa takie jak HVO oraz technologie współspalania wodoru z paliwami kopalnymi, dostosowując ofertę do wymogów regulacyjnych zawartych m.in. w dyrektywie RED III.
Wyzwania i ryzyka rynkowe
Zmienność podaży ze strony OPEC+ pozostaje kluczowym czynnikiem ryzyka dla stabilności rynku ropy i paliw. Planowane zwiększenie wydobycia przez Rosję o około 300 tysięcy baryłek dziennie mogłoby częściowo skompensować cięcia produkcji realizowane przez Arabię Saudyjską i inne kraje kartelu.
Zmienność podaży OPEC+
Analitycy wskazują również, że przy utrzymaniu ceny ropy powyżej około 65 dolarów za baryłkę nastąpi spadek produkcji łupkowej w USA – prognozuje się redukcję wydobycia o nawet 8%. To działanie równoważące może doprowadzić do ustabilizowania rynku pod koniec roku i ograniczenia nadmiernej zmienności.
Polityka klimatyczna UE
Narzędzia takie jak Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM), które mają wejść w życie od 2026 roku, będą powodować wzrost kosztów produkcji paliw o kilkanaście euro za tonę emisji CO2. To z kolei przełoży się na wyższe ceny detaliczne oraz wymusi dalsze inwestycje firm energetycznych w technologie niskoemisyjne i odnawialne źródła energii.
Dla przedsiębiorstw działających na rynku polskim oznacza to konieczność elastycznego dostosowania strategii biznesowej do nowych regulacji oraz trendów transformacji energetycznej.
Podsumowanie: Szansa w zmienności
Cena ropy utrzymująca się w przedziale od 60 do 65 dolarów za baryłkę wraz ze słabnącym dolarem amerykańskim tworzy unikalną okazję do odbudowy zdrowego popytu na paliwa zarówno w Polsce, jak i całym regionie Europy Środkowej. UNIMOT S.A., dzięki konsekwentnej strategii dywersyfikacji źródeł energii oraz zabezpieczeń finansowych, jest przygotowany na wykorzystanie tego scenariusza rynkowego.
Adam Sikorski podkreśla znaczenie elastyczności operacyjnej firmy jako kluczowego atutu pozwalającego reagować na nieprzewidywalność globalnych trendów geopolitycznych i ekonomicznych. Przedsiębiorstwa sektora energetycznego stoją dziś przed wyzwaniem pogodzenia transformacji klimatycznej z potrzebą zapewnienia stabilności dostaw paliw niezbędnych dla gospodarki.
Zrozumienie tych mechanizmów oraz świadome zarządzanie ryzykiem stanowią fundament budowania odporności rynku paliwowego wobec dynamicznych zmian zachodzących zarówno lokalnie, jak i globalnie.
