Przedsiębiorcy, którzy zaciągnęli kredyty w walutach obcych, mogą w rzeczywistości dochodzić roszczeń od banków. To otwiera możliwość ubiegania się o unieważnienie niekorzystnych umów kredytowych. Przedsiębiorcy dysponują solidnym fundamentem prawnym, aby kwestionować warunki swoich umów kredytowych. Kluczowe znaczenie mają tu zarówno krajowe, jak i unijne orzecznictwo. Kodeks cywilny i jego zasady dotyczące swobody umów oraz zasady współżycia społecznego stają się podstawą do wyzwanie praktyk bankowych. Ważnym punktem zwrotnym było orzeczenie Sądu Najwyższego, które otworzyło drogę do unieważniania umów kredytowych nie tylko dla konsumentów, ale także dla przedsiębiorców.
Spis treści:
Kim jest przedsiębiorca-biorca?
Termin przedsiębiorca odnosi się do szerokiej kategorii podmiotów gospodarczych, które mogą kwestionować warunki swoich kredytów walutowych.
Rodzaje przedsiębiorców
- Spółki prawa handlowego
- Spółki osobowe
- Spółki cywilne
- Jednoosobowe działalności gospodarcze
- Byli przedsiębiorcy
Ta kategoria obejmuje zarówno aktywne podmioty gospodarcze, jak i osoby, które dopiero planują rozpoczęcie działalności.
Umowy kredytowe konsumentów a przedsiębiorców
W świecie finansowania nieruchomości istnieje zasadnicza różnica pomiędzy umowami kredytowymi zawieranymi przez konsumentów a tymi, które są podpisane przez przedsiębiorców. Ta różnica wynika nie tylko z celu, dla którego kredyt jest zaciągany, ale również z zapisów umownych i oczekiwań wobec kredytobiorcy. Umowy kredytowe przedsiębiorców często od samego początku jasno określają, że finansowanie jest powiązane z działalnością gospodarczą.
Elementy takie jak nazwa kredytobiorcy będącego przedsiębiorstwem czy cel kredytu związany z prowadzeniem firmy są wyraźnie wskazane. W porównaniu do standardowych umów konsumenckich, umowy kredytowe przedsiębiorców mogą zawierać specyficzne klauzule dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej, zobowiązań finansowych czy możliwości przedterminowej spłaty kredytu związanej z operacjami biznesowymi. Decyzja o uruchomieniu działalności gospodarczej na nieruchomości obciążonej hipoteką może znacząco wpłynąć na status prawny kredytobiorcy oraz spełnianie warunków umowy kredytowej.
Kiedy przedsiębiorca staje się konsumentem?
W przypadkach, gdy działalność gospodarcza jest prowadzona na niewielką skalę, nie zajmując znacznej części nieruchomości, kredytobiorca może nadal być traktowany jako konsument. Decydujące mogą być takie czynniki, jak rodzaj i zakres prowadzonej działalności czy procentowe zajęcie powierzchni nieruchomości. W sytuacji, gdy nieruchomość służy zarówno celom mieszkaniowym, jak i gospodarczym, kluczowe jest dokładne określenie, która część dominuje.
Orzeczenie TSUE wskazuje, że jeżeli większość nieruchomości służy celom konsumenckim, kredytobiorca może być uznany za konsumenta. Proces rozgraniczenia pomiędzy konsumentami a przedsiębiorcami w kontekście umów kredytowych wymaga dokładnej analizy zarówno celu kredytu, jak i faktycznego wykorzystania nieruchomości.
Przypadki szczególne
Przypadki, gdzie jeden z kredytobiorców prowadzi działalność gospodarczą, podczas gdy drugi nie, stanowią wyzwanie interpretacyjne. Orzecznictwo TSUE podkreśla możliwość rozciągnięcia definicji konsumenta na osoby blisko związane z przedsiębiorcą, jednak każda sytuacja wymaga indywidualnej oceny. Zgodnie z ostatnimi orzeczeniami, decydującym czynnikiem jest, jaka część nieruchomości jest przeznaczona na działalność gospodarczą. Jeśli działalność ta zajmuje mniej niż połowę całkowitej powierzchni, istnieje szansa, że kredytobiorca będzie traktowany jako konsument.
Konsolidacyjne pożyczki dla konsumentów i przedsiębiorców-biorców
Kredyty konsolidacyjne mogą być interesującą opcją zarówno dla konsumentów, jak i przedsiębiorców. Pozwala to na połączenie kilku zobowiązań w jedno, potencjalnie z niższą ratą i lepszymi warunkami spłaty. Decydującym czynnikiem w analizie, czy mamy do czynienia z konsumentem czy przedsiębiorcą, jest cel kredytu konsolidacyjnego.
Niezbędna jest dokładna analiza wszystkich zobowiązań objętych konsolidacją. Jeśli kredyt konsolidacyjny jest zaciągnięty po zakończeniu działalności gospodarczej, a zobowiązania były z nią związane, kredyt taki może być rozpatrywany w kategorii konsumenckiej. Jednak każdy przypadek wymaga indywidualnej analizy.
Elementy wymagające uwagi
- Przeznaczenie zobowiązań
- Źródło spłat
- Cel kredytu konsolidacyjnego
Wynajmowanie nieruchomości obciążonej hipoteką
Nieruchomości zakupione na kredyt i przeznaczone do wynajmu wprowadzają dodatkowe aspekty do rozważenia, zarówno dla konsumentów, jak i przedsiębiorców. Osoba wynajmująca nieruchomość, nie prowadząca działalności gospodarczej, może być traktowana jako konsument-inwestor. Sytuacja komplikuje się, gdy posiadamy wiele nieruchomości lub wynajem przybiera na znaczeniu jako źródło dochodu. Zarówno liczba nieruchomości, cel ich zakupu, jak i przeznaczenie mogą wpłynąć na ostateczną kwalifikację kredytobiorcy.
Warto zwrócić uwagę na nierejestrowaną działalność gospodarczą związaną z wynajmem. W pewnych przypadkach urzędy skarbowe mogą traktować osoby wynajmujące nieruchomości jako przedsiębiorców, co ma wpływ na kwalifikację kredytową i możliwości unieważnienia umowy kredytowej.
Nieruchomości zakupione na kredyt w celach wypoczynkowych, które są wynajmowane przez część roku, mogą skomplikować kwalifikację między konsumentem a przedsiębiorcą. Kluczowe jest ustalenie, czy działalność wynajmu ma charakter sporadyczny czy też jest systematycznie zarządzana. W każdym przypadku konieczna jest szczegółowa analiza celu zakupu nieruchomości, schematu wynajmu oraz innych czynników wpływających na status prawny kredytobiorcy.
